Donderdag 04-11-2021
ER GAAT EEN OUDE DEUR OPEN
De wekker ging heel vroeg. Ontwaken was vandaag niet heel makkelijk, ik had er wel heel erg veel zin in. Vandaag krijg ik mijn intakegesprek voor regressietherapie. Ik kom mijn bed uit en kleed me aan dan doe het kacheltje aan en ga Fedde wakker maken. Die moet ik vroeg wegbrengen vandaag.
Ik breng Fedde weg geef hem een hele dikke kus en knuffel dan rij naar Hoofdorp. Ik ben er iets eerder 7:45 en heb dan nog even tijd om een appel te eten.
Ik ontmoet Patricia een hele fijne vrouw. Ik mag mee naar boven waar haar praktijkruimte is. Het is een fijne ruimte met stenen, boeken een bank, stoel, bureau en gezelligheid. Ik krijg koffie, thee en water en dan beginnen we.
Ze stelt heel veel vragen. Binnen twee uur bespreken we in het kort het verloop van mijn leven. Wat gaat er veel door me heen. Ik moet huilen wanneer ik vertel over de dood van mijn Opa, dat gebeurt eigenlijk nooit. Het doet pijn, om die pijn op dat moment te voelen en voelt ook goed. Patricia weet heel knap, alle pijn punten er uit te halen. Dat maakt al veel helder voor mij. Ik voel me daardoor ook echt gezien en begrepen. Zo dankbaar dat ik daar ben.
Twee voorbeelden van die pijn punten zijn dat ze heel duidelijk ziet en uitlegt dat mijn leven wel heel erg ingewikkeld is geweest altijd. Dat voelt als een enorme opluchting want dat is ook zo. Zo veel is altijd ingewikkeld geweest. Het andere was dat ze zei “Het zal wel moeilijk zijn voor je dat er een deel van je wordt geroepen door de bergen de wilde natuur en dat je hier bent en wilt zorgen voor de kinderen. Dat zal je wel opsplitsen.” Dat komt binnen en de tranen stromen uit mijn ogen. Nog nooit heb ik dit “probleem” op zo een heldere manier uitgelegd gekregen. De afgelopen periode heb ik daar zo mee gestoeid, het doet zo veel pijn en vaak had ik niet helemaal helder wat het was. Dit dus… En dat speelt al mijn hele leven. Toen ik klein was wilde ik ook altijd in de bergen zijn.
Wanneer we bijna klaar zijn met ons gesprek zegt ze nog iets wat me raakt zo diep in mijn ziel in mijn weten. “O zegt ze, je bent in een vorig leven waarschijnlijk een Sjamaan geweest en dat ben je nu waarschijnlijk nog steeds.” Het diepste van mijn wezen wordt dan geraakt met erkenning. Nog meer tranen rollen over mijn wangen. Jeetje dit had ik niet kunnen bedenken.
Als je me vroeger had gevraagd wat wil je later worden had ik gezegd Heks of Tovenares. Ik wist toen niet wat een sjamaan was.
We praten nog even over het Sjamanisme en dan ronden we ons gesprek af. Ik mag een kaart trekken van een heel mooi dek. Dat heet Mystical Shaman.
Wanneer ik onderweg naar huis in de auto zit voel ik heel veel. Ik laat het allemaal door me heen gaan. Ik ben zo blij met de sessie en kan niet wachten tot ik weer mag. Er valt zo veel op zijn plek. Het is alsof er in die 35 minuten rijden zo veel momenten in mijn leven veel meer duidelijkheid krijgen. Hier door kan ik mezelf veel beter begrijpen.
Wanneer ik thuis kom is mijn lief thuis hij vraagt me hoe het was. Ik begin met vertellen. Dan komt er zo veel verdriet, pijn en ook een opluchting naar boven. Ik huil, huil en huil. Ik word vastgehouden en voel me helemaal vastgehouden en veilig. Ik vertel en we praten. Hij begrijpt me ik voel me ook door hem gezien en erkend. Het is een heel fijn gevoel. “Dus jij bent mijn kleine shamaantje?” Mijn antwoord is vol mondig jaaa….
Ik voel me meer thuis in mezelf in wie ik ben. Dat is een heel mooi en fijn gevoel. Ik bel nog met een vriendin om te vertellen wat er is gebeurt. Ze is zo blij voor me. Voor haar klopt het ook.
De rest van de dag met de jongens is heel fijn. Noeki is druk met leren toch delen we samen een heel fijn en leuk gesprek. Wat is het genieten zo een grote dochter. Wel jammer soms dat ze het zo druk heeft met school en haar eigen leven. Dit soort momenten zijn zo veel waard.
Ik ga in de avond nog naar Sylvia bij Anna Haen. We hebben elkaar lang niet gezien en hebben veel om bij te kletsen. Ik vertel haar over de afgelopen weken. Laat mijn foto’s en de website zien, ik vertel haar natuurlijk ook over wat er vandaag is gebeurt. Ze is zo blij voor me en voelt het ook helemaal. Dat doet me heel erg goed.
We hebben het nog even over de winkel en of en wanneer ik de inkopen kan doen. Daar heb ik wel weer zin in. Eerst volgende week bij mijn broer beginnen met schilderen.
Deze dag sluit ik af met heel veel dankbaarheid. Dankbaar voor deze herkenning. Dankbaar voor Patricia. Dankbaar voor de jongens en Noeki voor de mooie momenten die we samen mochten delen. Dankbaar voor een dieper gevoel van thuis komen in mezelf. Dankbaar dat er meer duidelijkheid aan het ontstaan is. Dankbaar voor mijn lief dat hij mij altijd neemt zoals ik ben. Dankbaar voor mijn lieve vriendinnen.
Heel veel liefs en liefde voor jou lieve hart!
Naomi
